دافنه دو موریه را بیشتر با رمان معروف ربه کایش می شناسند. رمانی که از جبن ایر تاثیر گرفته است و آلفرد هیچکاک هم فیلمی از روی آن ساخت که اتفاقا برای وی جایزه اسکار را به همراه داشت.
جمله ای از او به دستم رسید که امیدوارم از او بوده باشد (العهده علی الراوی) و اگر هم نیست حداقل جمله جالبی است که نوعی سبک زندگی را نشان می دهد و به نظرم ارزش اندیشیدن پیرامونش را دارد. عبارت این است:
تجملات هیچوقت جاذبهای
برایم نداشته است.
من چیزهای ساده را دوست دارم.
کتابها را
تنهایی را
بودن با کسی که تو را میفهمد!
انتخاب تجمل در این متن انتخاب شگفت انگیزی است. تجمل از آن کلمه هایی است که بار معنائیش را در ارتباط با کل جمله می توان درک کرد. درجایی منفی است، درجایی مثبت و گاهی اوقات هم خنثی است. اینجا هرچند در نگاه اول منفی به نظر می رسد ولی بیشتر خنثی است. بیشتر یک حس شخصی را می رساند. انگار دوموریه می گوید من چنینم بدون اینکه بخواهد تجمل را نفی کند.
آنچنانکه عمید می گوید تجمل دو معنای کلی دارد: ۱. آنچه برای افزودن بر شکوه یا زیبایی به کار میرود.
۲. خودآرایی.
با این معانی شاید این نوشته برای ما روایت های زیباتری داشته باشد.
پی نوشت اول: خواندن جملات بریده شده و کوتاه به خودی خود خوب نیست چرا که در کل ممکن است ما به خطا بروی. همین الان که این نوشته را می نویسم با خودم می گویم شاید اگر قبل و بعد این نوشته را می خواندم (اگر قبل و بعدی داشته باشد) قضاوتم تغییر می کرد.
پی نوشت دوم: واژه یاب یک جستجوگر فارسی است که اپلیکیشن آن هم تولید شده. برای خود من استفاده اش در مواردی بسیار هیجان انگیز بوده و توصیه می کنم اگر دوست داشتید به سایتش سری بزنید شاید خوشتان آمد و اپلیکیشنش را هم نصب کردید.
